در تفسیر فرات از بشر ابن شریح نقل
شده که می گوید: روزی از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم که امیدبخش ترین
آیه قرآن کدام آیه است؟ حضرت فرمودند: اطرافیان شما در این باره چه نظری
دارند؟
گفتم: آنها معتقدند آیه «قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمت الله»*؛ *«ای بندگان من که بر نفس خویش اسراف کرده اید از رحمت خدا ناامید نباشید» امیدوارکننده ترین آیه قرآن است.
حضرت فرمود: اما ما اهل بیت چنین نظری نداریم. پرسیدم پس نظر شما در این مورد چیست؟ فرمودند: آیه «و لسوف یعطیک ربک فترضی»یعنی «و پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که راضی شوی» امید بخش ترین آیه قرآن است و منظور از آن شفاعت است.
سپس
ادامه دادند: یکی از دلایل ترجیح این آیه این است که در آیه مورد نظر شما
شرط برخورداری از آن رحمت واسعه، توبه و تسلیم و عمل نیک اعلام شده است،
اما در آیه مربوط به شفاعت، هیچ قید و شرطی جز رضایت پیامبر مهربانی و رحمت
وجود ندارد.
